Japonia to kraj, gdzie nowoczesność przeplata się z tradycją, a zabytki oraz współczesna architektura są równie godne uwagi jak urzekająca przyroda czy egzotyczna kuchnia.

W tym fascynującym tyglu mieszają się szklane wieżowce Tokio i tysiącletnie świątynie, superszybkie shinkanseny i urokliwe dzielnice gejsz, ośnieżone szczyty Alp Japońskich i tropikalne plaże Okinawy...

Każdy znajdzie tu coś dla siebie: widoki zapierające dech w piersiach, gwarne kurorty, szlaki turystyczne, nowoczesne muzea czy parki rozrywki. Jeśli dodać do tego atrakcje kulinarne, wysoką technologię i niezwykłą kulturę, okaże się, że podróż do tego wyspiarskiego kraju jest przeżyciem jedynym w swoim rodzaju.

Japonia zaskakuje turystę na każdym kroku. Zachwyca niezwykłymi krajobrazami, oszałamia nietypowymi smakami, poraża tempem życia w stolicy i wycisza na spokojnej powincji.

Na tym archieplagu ultranowoczensa technologia miesza się z wielowiekową tradycją. Z jednej strony herbaciarnie, onseny, gejsze, pieczołowicie pielęgnowane ogrody oraz pilnie przestrzegane reguły starożytnych sztuk walki. Z drugiej strony manga, stylistyka kawaii, androidy, hotele kapsułowe i rozpędzone shinkanseny.

W tym orientalnym kalejdoskopie każdy znajdzie coś dla siebie.

Japonia to kraj, gdzie nowoczesność przeplata się z tradycją, a zabytki i współczesna architektura są równie godne uwagi jak urzekająca przyroda i egzotyczna kuchnia.

W tym fascynującym tyglu mieszają się szklane wieżowce Tokio i tysiącletnie świątynie, superszybkie shinkanseny i urokliwe dzielnice gejsz, ośnieżone szczyty Alp Japońskich i tropikalne plaże Okinawy... Każdy znajdzie tu coś dla siebie: widoki zapierające dech w piersiach, gwarne kurorty, szlaki turystyczne, nowoczesne muzea czy parki rozrywki. Jeśli dodać do tego atrakcje kulinarne, wysoką technologię i niezwykłą kulturę, okaże się, że podróż do tego wyspiarskiego kraju jest przeżyciem jedynym w swoim rodzaju.

Archipelag japoński to mieszanka zaskakujących smaków, krajobrazów, które zmieniają się jak w kalejdoskopie, nowoczesnej techniki i pieczołowicie pielęgnowanej tradycji.

To prawdziwy atak na zmysły, które szaleją po wylądowaniu w Tokio, a ukojenie znajdują w licznych onsenach, na szlakach lub w ogrodach. Od zgiełkliwych dzielnic największego miasta świata po ciche wioski północnej części kraju, od dynamicznych pokazów karate do nieśpiesznych spotkań w herbaciarniach - w japońskim tyglu możliwości każdy znajdzie coś dla siebie. Japonia może fascynować lub zniechęcać, ale z pewnością nikogo nie pozostawia obojętnym.

Europejczycy postrzegają Japonię jako najbliższy im kraj Dalekiego Wschodu. Podziwiają ją za doskonałe produkty i usługi, twórczość artystyczną, działalność technologiczną i naukową. Daleka czy bliska, Japonia jest krajem niezwykle oryginalnym, co nierozerwalnie wiąże się z panującą tu religią. Turystów fascynują kontrasty: krajobrazów archipelagu oraz tempa i stylu życia wyspiarzy.

Ruszajcie w świat z przewodnikami Michelina!

W trzech częściach Zielonego Przewodnika znajdziecie niezbędne informacje, dzięki którym odkryjecie cel Waszej podróży:

Organizacja podróży – informacje przydatne przed i w trakcie wyjazdu.
O kraju – wiadomości geograficzno-historyczne i kulturowe.
Odkrywanie Japonii – trasy zwiedzania i opisy interesujących miejsc.

Dzięki Piotrowi Bernardynowi, polskiemu dziennikarzowi, który od ponad dziesięciu lat mieszka w Tokio i zna język japoński, mamy niepowtarzalną okazję spojrzeć na ostatnią z japońskich katastrof oczami samych mieszkańców. Przyzwyczajonych do nieszczęść, jakie od niepamiętnych czasów szykuje dla nich natura. Jak sobie z nimi radzą?
Przeczytajcie!

Japonia jest krajem, w którym cywilizację budować trzeba ostrożnie, w miejscu wyznaczonym przez naturę i nie budować tam, gdzie regularnie pokazuje się jej gwałtowność: trzęsienie ziemi, osunięcie stoku, przejście tajfunu. Kto tego zaniedba, dom jego zniesiony będzie do szczętu. A jeśli do tego dodać brak pokory i brutalne narzucenie naturze roli narzędzia do budowania własnej wizji krajobrazu? Pierwsza część książki Piotra Bernardyna, będąca dziennikiem trzęsienia ziemi i tsunami, pokazuje co się dzieje, gdy natura wchodzi do akcji z całą okrutną przewidywalnością kataklizmu. Ta część, to świetna rejestracja zachowań jednostek i całego społeczeństwa japońskiego. To lekcja pokory i społecznej powściągliwości, dyscypliny. Co się jednak dzieje, gdy społeczna powściągliwość i przesadna dyscyplina, połączone z posłuszeństwem wobec interesów przemysłu, hamują zdrowy opór społeczny – o tym jest większa, druga część książki.

Dzięki Piotrowi Bernardynowi, polskiemu dziennikarzowi, który od ponad dziesięciu lat mieszka w Tokio i zna język japoński, mamy niepowtarzalną okazję spojrzeć na ostatnią z japońskich katastrof oczami samych mieszkańców. Przyzwyczajonych do nieszczęść, jakie od niepamiętnych czasów szykuje dla nich natura. Jak sobie z nimi radzą?
Przeczytajcie!

Japonia jest krajem, w którym cywilizację budować trzeba ostrożnie, w miejscu wyznaczonym przez naturę i nie budować tam, gdzie regularnie pokazuje się jej gwałtowność: trzęsienie ziemi, osunięcie stoku, przejście tajfunu. Kto tego zaniedba, dom jego zniesiony będzie do szczętu. A jeśli do tego dodać brak pokory i brutalne narzucenie naturze roli narzędzia do budowania własnej wizji krajobrazu? Pierwsza część książki Piotra Bernardyna, będąca dziennikiem trzęsienia ziemi i tsunami, pokazuje co się dzieje, gdy natura wchodzi do akcji z całą okrutną przewidywalnością kataklizmu. Ta część, to świetna rejestracja zachowań jednostek i całego społeczeństwa japońskiego. To lekcja pokory i społecznej powściągliwości, dyscypliny. Co się jednak dzieje, gdy społeczna powściągliwość i przesadna dyscyplina, połączone z posłuszeństwem wobec interesów przemysłu, hamują zdrowy opór społeczny – o tym jest większa, druga część książki.

Rafał Tomański darzy Japonię miłością. Swoje uczucie zbudował na fundamentach wiedzy, wytrwałym śledzeniu tamtejszych mediów i wnikliwej obserwacji codzienności. Pewnie dlatego jego kochanie, choć pełne troski, nie jest bezkrytyczne, bezwarunkowe. Podoba mi się to. Nie byliście w Japonii? Czytajcie! Byliście? Czytajcie tym bardziej!

Wojciech Tochman

Wydarzenia z 11 marca 2011 roku były ogromnym szokiem dla Japończyków. Tsunami i trzęsienie ziemi dokonały nie tylko spustoszenia dużej części kraju, ale wstrząsnęły również japońską duszą. Od tego czasu nic nie jest już takie samo. Japonia musi na nowo się określić, wyrwać z ekonomicznej stagnacji, otworzyć na cudzoziemców, zacząć serio uczyć się języka angielskiego, no i wreszcie... przyłożyć się do pracy! Bo od marca 2011 roku określenie „made in Japan" nie jest już jednoznacznie powodem do dumy.

Rafał Tomański darzy Japonię miłością. Swoje uczucie zbudował na fundamentach wiedzy, wytrwałym śledzeniu tamtejszych mediów i wnikliwej obserwacji codzienności. Pewnie dlatego jego kochanie, choć pełne troski, nie jest bezkrytyczne, bezwarunkowe. Podoba mi się to. Nie byliście w Japonii? Czytajcie! Byliście? Czytajcie tym bardziej!

Wojciech Tochman

Wydarzenia z 11 marca 2011 roku były ogromnym szokiem dla Japończyków. Tsunami i trzęsienie ziemi dokonały nie tylko spustoszenia dużej części kraju, ale wstrząsnęły również japońską duszą. Od tego czasu nic nie jest już takie samo. Japonia musi na nowo się określić, wyrwać z ekonomicznej stagnacji, otworzyć na cudzoziemców, zacząć serio uczyć się języka angielskiego, no i wreszcie... przyłożyć się do pracy! Bo od marca 2011 roku określenie „made in Japan" nie jest już jednoznacznie powodem do dumy.