Możesz się uwolnić od trudnych doświadczeń z dzieciństwa - i żyć, jak chcesz

To, jakimi jesteśmy dorosłymi, w ogromnym stopniu zależy od tego, jakimi byliśmy dziećmi i jak wyglądało nasze dzieciństwo. To, co w nas dobre, co nas motywuje, napędza i stanowi o naszej sile, ale też często to, co nas blokuje, co nam przeszkadza, podcina skrzydła - oto bagaż, jakim obdarowują nas rodzice i najbliższe otoczenie w okresie dorastania.

Także dzieciństwo, które wspominamy jako szczęśliwe, mogło pozostawić w nas przekonania negatywnie oddziałujące na funkcjonowanie w dorosłości - o czym być może nawet nie wiemy! Przekonania te mogą mocno wpływać na nasze życie, decyzje, zachowania.

Pamiętajmy: jako dorośli nie musimy żyć w cieniu, jaki rzuca na nas własne dzieciństwo. By się od niego uwolnić, warto wrócić do tamtego czasu.

Dorośnij i... uwolnij się wreszcie od tego, co wpajali Ci rodzice!

O tym, że dzieciństwo wpływa na dorosłe życie, wiemy co najmniej od czasów Freuda. A jednak wciąż często nie zdajemy sobie sprawy, w jak dużym stopniu to, jacy jesteśmy, zawdzięczamy naszym rodzicom. To, co w nas dobre, to, co nas motywuje, napędza i stanowi o naszej sile, ale też często nas blokuje, ma zwykle źródło głęboko w dzieciństwie. Nawet jeżeli był to szczęśliwy czas, i tak mógł zasiać w nas przekonania, które negatywnie wpływają na nasze działania w dorosłym życiu.

Czy należy zatem usiąść na kanapie, załamać ręce i poddać się, "bo mam za sobą trudne dzieciństwo"?

Absolutnie nie! Owszem, jeśli czujemy, że przyczyny życiowych trudności leżą w okresie, w którym nadzór nad nami pełnili rodzice, warto na moment wrócić do tamtego czasu.