Ciało człowieka XXI w. jest bardzo często słabe, a umysł zaśmiecony natłokiem zbędnych informacji i mnóstwem zmartwień.

Sposób funkcjonowania współczesnych ludzi sprawia, że całkowicie
zapominają oni o tym, co w życiu ważne. Skupieni na tabelkach i wykresach, które potrafią namiętnie obserwować nawet po kilkanaście godzin dziennie, przestają zwracać uwagę na fundamentalne potrzeby własnych ciał i umysłów.

Taka postawa w nieunikniony sposób doprowadza do momentu, w którym całkowicie tracą kontakt z własną fizycznością, emocjonalnością i duchowością. Życie ludzi staje się jałowe, a oni sami, zamiast cieszyć się darem życia, tkwią w poczuciu beznadziei i braku jakiegokolwiek sensu własnej egzystencji.