"Piękne, niezwykłe fotografie... pełne głębi uczuć"
Richard Avedon o zdjęciach Bolesława Lutosławskiego

Jak uchwycić osobowość i wyjątkowość fotografowanych osób?
Jak budować zaufanie między fotografem a modelem?
Jak za pomocą światła oddać nastrój chwili i atmosferę intymności?

Pierwiastek porozumienia, chemia intymności, esencja chwili... w magicznym oku aparatu przekształcają się w elektryzujący portret. Z tej alchemii rodzi się zdjęcie, będące czymś więcej niż tylko wiernym odwzorowaniem wyglądu i nastroju fotografowanego człowieka. Oto bowiem otrzymujemy poetycki zapis spotkania z osobą i jej osobowością, portrety przenikliwe, a w swej prostocie ekspresyjne, intrygujące i niełatwo dające o sobie zapomnieć.

Fotografowanie ludzi to sztuka psychologicznego i emocjonalnego wyczucia drugiego człowieka, mistyczna umiejętność nasycania wizerunków ich emocjami i wyjątkowością. Choć sztuka ta wykracza daleko poza techniczną biegłość rejestrowania obrazów za pomocą światła, jest z nią jednak nierozerwalnie związana.